Why do you need a label?

Bcause there is comfort in knowing you ara a normal zebra, not a strange horse.

Ég rakst á þessa setningu í fyrra eftir að ég fékk einhverfugreininguna og mér finnst hún algjörlega hitta naglann á höfuðið því þetta er akkúrat það sem ég upplifði. Þegar maður upplifir sig alltaf vera öðruvísi, skrítinn og ekki passa inn í og manni finnst eins og maður sé einn í heiminum sem er svona skrítinn, þá er svo gott að fá þessa útskýringu af hverju maður er öðruvísi OOOGGG að maður er ekki eina manneskjan í heiminum sem er skrítin á þennan hátt.

Allt þetta skrítna sem maður upplifir og skilur ekki af hverju það er á skjön við það sem allir aðrir tala um þá kemur upp sú tilfinning að maður tilheyri ekki hinum. Margir einhverfir segja að þeir upplifi sig sem geimverur á jörðinni.

Ef maður myndi fæðast grænn á litinn þá er maður augljóslega öðruvísi en allir hinir. Maður veit af hverju maður er öðruvísi og allir hinir vita líka af hverju maður er öðruvísi. Ástæðan er augljós, maður er grænn á litinn. En þegar einhverfur einstaklingur fæðist þá er ekkert sem fylgir með sem segir „þessi einstaklingur er öðruvísi, hann er einhverfur“.

Bara það að vita af hverju maður er öðruvísi er í mínum huga bara jákvætt og hjálplegt, þó svo að það eitt og sér leysi auðvitað ekki vandamálin sem maður er kljást við.

Ég sjálf upplifið rosalegan létti þegar ég fékk mína greiningu, en ég fer kannski nánar út í það seinna.

Að vita að ég skynja hluti öðruvísi af því að ég er einhverf veitir mér ákveðna öryggistilfinningu.

Hér kemur mín útgáfa af þessari setningu:

Það er hughreysting í því að vita að þú ert venjulegur pandabjörn en ekki furðulegur skógarbjörn!